Άρθρο στo ελculture από τον δημοσιογράφο Βλάση Κωστούρο.
«Για μένα η ενασχόληση με το πρόγραμμα έχει και μια πιο προσωπική διάσταση», μου λέει ο Νότης. «Ο παππούς μου έφυγε από Αλτσχάιμερ, η γιαγιά μου από αγγειακή άνοια και ο πατέρας μου τώρα στα 73 του ζει με Αλτσχάιμερ. Θέλει γερό στομάχι για να κάνω αυτό που κάνω. Μ’ έναν τρόπο, όμως, ξέρω ότι το κάνουμε απενοχοποιώντας το…»
Συμμετοχή και επικοινωνία. Χαμόγελο και πνευματική διαύγεια (έστω και προσωρινή). Αυτό είναι το Θάλλω, έτσι όπως το έζησα να ξετυλίγεται μπροστά μου.
Διαβάστε περισσότερα στο: